ﺷﻌﺮﯼ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺋﺎﺳﻮ
ﺧﯚﺯﮔﻪ ﺑﻪ ﻭﭼﯚﭘﯿﮕﺮﻩ ﯼ ﻗﻪ ﺕ ﻗﻪ ﺕ ﺩﻩ ﺳﯽ ﺑێ ﺩﯙ ﻧﯿﻪ
ﺑﯚ ﺋﻪ ﻭﯾﻨﺪﺍﺭﯼ ﻣﻪ ﺑﻪ ﺳﺘﯽ ﺩﻭێﻨێ ﮐﻪ ﻭ ﺋﻪ ﻭﺭﯙ ﻧﯿﻪ
ﺳﺎﺭﺩﻭﮔﻪ ﺭﻣﯽ ﺭﯙﮊﮔﺎﺭﻡ ﭼﻪ ﺷﺘﻮﻩ ﺳﺎﻭێﻠﮑﻪ ﻧﯿﻢ
ﺩڵڕﻓێﻨﯽ ﺧﯚ ﺑﻪ ڕﻩ ﻧﮕﯽ ڕﻭﻭﺳﻪ ﺭﯼ ﻭ ﻣﺎﻧﺘﯚ ﻧﯿﻪ
ﯾﺎﺭﯼ ﺟﻮﺍﻥ، ﺩﻭﻭﺭ ﺑێ ﺋﻪ ﮔﻪ ﺭ ﺑﻪ ﺭﮔﯽ ڕﻩ ﺷﯿﺸﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻪ
ﺭ
ﺟﻮﺍﻧﯿﻪ ﮐﻪ ﯼ ﮐﺎﺭێ ﺩﻩ ﮐﺎ ﮐﻪ ﺱ ﺩﻭﮊﻣﻨﯽ ڕﯙ ڕﯙ ﻧﯿﻪ
ﺗﯚ ﻫﻪ ﻭێﻨﯽ ﺷﯿﻌﺮﯼ ﺋﺎﺳﯚﯼ ﺣﻪ ﻗﺘﻪ ﻣﻪ ﻏﺮﻭﻭﺭﺑﯽ ﮐﻪ ﻣێ
ﻫﻪ ﺳﺘﯽ ﺋﻪ ﻭ ﻓﻪ ﺭﻗﯽ ﻫﻪ ﯾﻪ ﮐﻮﺍ ﺷێﻌﺮﯼ ﺋﻪ ﻭ ﻧﺎﯾﻠﯚﻧﯿﻪ
ﺧﯚﻫﻪ ﻣﻮ ﻓﻪ ﺭﺯﺍﻧﻪ ﯾﻪ ﮎ ﺑﻪ ﻗﺴﻪ ﯼ ﺯﻟﻪ ﺯﺍﻧﺎ ﻧﯿﻪ
ﻫﻪ ﺭﮐﻪ ﺳێ ﻧﺎﻭﯼ ﺳﻤﺎﯾﻞ ﺑﻮﻭ ﺋﻪ ﺩﯼ ﺳﻤﮑﯚ ﻧﯿﻪ
ﺋﻪ ﻭﮐﻪ ﺳﻪ ﯼ ﻣﻪ ﺳﺘﯽ ﺋﻪ ﻭﯾﻦ ﺑێ ﻋﺎﻗڵﯽ ﭘێ ﺷێﺘﯿﻪ
ﺷێﺘﯽ ﮐﻮﻭﭼﻪ ﯼ ﻣﺎڵﯽ ﯾﺎﺭﻩ ﻋﻪ ﻭﺩﺍڵﯽ ﺩﻩ ﺷﺖ ﻭ ﮐﯚ
ﻧﯿﻪ
ﻣﻦ ﺑڵێﻢ ﭼﯽ ﺧﺎﮐﻪ ﮐﻪ ﻡ ﺧﺎﮐێﮑﯽ ﺋﺎﺷﻖ ﭘﻪ ﺭﻭﻩ ﺭﻩ
ﻧﯿﺸﺘﻤﺎﻥ ﭘﻪ ﺭﻭﻩ ﺭ ﻣﻪ ﺑﻪ ﺳﺘﯽ ﻟﻪ ﻧﺪﻩ ﻥ ﻭ ﻣﻮﺳﮑﯚ ﻧﯿﻪ
ﺋﻪ ﯼ ﮔﻮڵﯽ ﺟﻮﺍﻧﻢ ﺩﻩ ﺯﺍﻧﻢ ڕﻩ ﻣﺰﯼ ﭼﺎﻭﺕ ﭼﯽ ﺩﻩ ﻟێ
ﻫﻪ ﺭ ﻧﯿﮕﺎﯾێﮑﺖ ﻟﻪ ﭼﺎﻭ ﺩﻩ ﺷﻨێﺘﻪ ﻭﻩ ﺑێ ﻫﯚﻧﯿﻪ
ﻫﻪ ﺭ ﮔﻮڵێ ڕﻩ ﻧﮕێ ﮐﻮ ﻫﻪ ﺭ ﮔﯿﺎﯾێﮑﯽ ﺑﯚﻧێﮑﯽ ﻫﻪ ﯾﻪ
ڕﺍﺳﺘﻪ ڕێﺤﺎﻥ ﺑﯚﻧﯽ ﺧﯚﺷﻪ ڕﻩ ﻧﮕﯽ ﻭﻩ ﮎ ﻫێﺮﯙﻧﯿﻪ
ﻣﻮڵﮏ ﻭ ﻣﺎﺷﯽ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﯾﺰﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺋﺎﺳﯚ ﻫﻪ ﺩﯾﻪ ﮐﺮﺩ
ﭼﺎﻭ ﻟﻪ ﻫﻪ ﺭﭼﺎﻭێ ﺩﻩ ﮐﺎ ﻗﻪ ﺕ ﻗﻪ ﺕ ﻧﯿﮕﺎﯾﯽ ﻧﺎﻣﯚ ﻧﯿﻪ