دهڵێـــن: «خــودا دلۆڤانه؛ بهخشنـدهیه...!» کفــر ناکـهم؛ جاری وایه لهم وتهیه دهکـهومه شـک! ئاخۆ دهکـرێ بهو هـــهزارویــهک گـهدهیه که ههیهتی و ناویـانه بـۆی، ههر له خۆوه، - به بێ پرسیــار - ئهتۆ له من بستێنێت و به یهکجـاری بتبا بۆ خـۆی؟! سنــه- پاییزی 2710